تبادل
لینک هوشمند
سفر به سوی شمال را دومین مرحلة سفر ابن بطوطه نوشته‌اند. در این سفر ابن بطوطه از آسیای صغیر گذشت و از طریق سینوپ به دریای سیاه رسید و با گذر از شبه جزیرة کریمه به شهر کفّا رفت؛ سپس سراسر شبه جزیرة کریمه را در نوردید و از آنجا به جنوب روسیه رفت. چنین به نظر مى‌رسد که وی تا سرزمین بلغارها در کنار رود ولگا نیز سفر کرده باشد. ابن بطوطه سپس از حاجى طرخان به قسطنطنیه رفت و مدتى بعد به منطقة اردوی زرین بازگشت و بعد، از طریق ولگا به خوارزم، بخارا، نخشب، سمرقند، بلخ، هرات، طوس، مشهد، سرخس، تربت حیدریه، نیشابور، بسطام، غزنه و کابل رفت.
اول محرم ۳۴ق/۲ سپتامبر ۳۳۳م ابن بطوطه به درة سند رسید که معروف به پنجاب است. بخش دیگر سفرنامة وی از همین جا آغاز مى‌گردد. وی ضمن سفر تا رسیدن به دهلى از شگفتیهای آن سرزمین و زنده سوزانیدن زنان یاد کرده است.
ابن بطوطه سپس از راه کالیکوت به جزایر مالدیو، و آن‌گاه به جزیرة ملوک رفت و در نیمة ربیع‌الثانى ۴۵ آن جزیره را به مقصد سیلان ترک گفت؛ سپس به جزایر مالدیو بازگشت و از آنجا به بنگاله، شمال هند، طوالسى و چین رفت. آن‌گاه از طریق ظفار به مسقط و از آنجا به جزیرة هرمز و بعد به فسا، شیراز، اصفهان، شوشتر، بصره و نجف رفت و از آنجا عازم کوفه، بغداد و شام شد و اوایل ربیع‌الاول ۴۹ به حلب رسید؛ از آنجا به دمشق، بیت‌المقدس، اسکندریه، قاهره و عیذاب رفت و آن‌گاه راه مکه در پیش گرفت و در ۲ شعبان ۴۹ برای چهارمین بار به زیارت بیت‌الله الحرام شتافت. وی پس از گزاردن مراسم حج به فلسطین رفت و از آنجا عازم تونس شد. ابن بطوطه اواخر شعبان ۵۰ وارد فاس شد و پس از مدتى راهى اندلس شد. وی به جبل طارق رفت و از آنجا به شهر رُنده و سپس مالقه سفر کرد و سرانجام به غرناطه پایتخت اندلس رسید. ابن بطوطه در اول محرم ۵۳ عازم سفری دشوار و طولانى به افریقای مرکزی شد. وی از طریق سِجِلماسه به تمبوکتو و مالى رفت و راه دشواری را تا هکّار طى کرد و سرانجام، اواخر همان سال به فاس بازگشت. ابن بطوطه از آن پس دیگر به سیر و سفر نپرداخت و حدود بیست و اندی سال از اواخر عمر خود را در آنجا به سر برد و همان‌جا درگذشت.
عنوان سفرنامة ابن بطوطه تحفة النظّار فى غرائب الامصار و عجائب الاسفار بوده، ولى نزد اهل دانش بیشتر با نام رحلة ابن بطوطه شناخته شده است. کتاب را ابن بطوطه خود ننوشته است. متن کتاب که از زبان او نقل شده بود، توسط ابن جُزَی کلبى تحریر گردید. تقریر ابن بطوطه و املای کتاب در ذیحجة ۵۶ به پایان رسید و ابن جزی کار تصحیح و تدارک آن را در صفر ۵۷ به انجام رسانید. نخستین چاپ متن کامل اثر با ترجمة فرانسوی آن طى سالهای ۸۵۳- ۸۵۸م در جلد منتشر شد. تحقیقات متعددی در زمینة بخشهای مختلف رحله صورت گرفته که از آن جمله است ترجمة فون مژیک در ۹۱۱م و گیب در ۹۲۹م که با تفسیرهایى نیز همراه بوده‌اند.
*برگرفته از دانشنامه ایران
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
